WOLTYŻERKA


Początki popisów akrobatycznych oraz tanecznych wykonywanych na przemieszczającym się koniu sięgają już starożytności. Przez wieki uprawiane były także dla zapewnienia sprawności poruszania się na koniu podczas walki. Niektórzy upatrują początków woltyżerki w starożytnym Rzymie. Jedną z konkurencji podczas Igrzysk były akrobatyczne ćwiczenia na galopującym koniu. Inni widzą korzenie woltyżerki w popisach tanecznych na grzbietach byków w starożytnej Krecie. W każdym razie dowiedziono, że ludzie wykonywali akrobatyczne i podobne do tańca ruchy na galopującym koniu od ponad 2000 lat. Obecna nazwa wywodzi się z czasów renesansu i pochodzi od francuskiego słowa „la Voltige” („voltiger”) (akrobacja; podlatywać). W epoce renesansu woltyżerka stanowiła część musztry jeździeckiej oraz była ćwiczeniem zwinności uprawianym przez szlachtę i rycerstwo.
W 1983 roku Międzynarodowa Federacja Jeździecka (FEI) uznała woltyżerkę za dyscyplinę oficjalną.